Προβολή 10 ταινιών μικρού μήκους

Κορύφωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων την Τετάρτη 15 Δεκέμβρη με γενική πανελλαδική απεργία!

Μετά την πορεία, στις 21:00, όλοι στο πολιτιστικό καφενείο "τα κανάρια" για την νέα δράση-εκδήλωση της ΟΡΓΟΝΗΣ, με προβολή 10 ταινιών μικρού μήκους, μεταξύ των οποίων και η θρυλική πια, "Ελλειπτική τροχιά".

Καφενείο "Τα Κανάρια"
Κεραμεικού 88, Αθήνα



‎"Η κινηµατογραφική µηχανή εφευρέθηκε όταν δεν υπήρχε πια καμιά χώρα που να μην είναι κάτω από την κυριαρχία του κεφαλαίου, κι αυτό το 'παιχνίδι' χρησιµοποιήθηκε από την αστική τάξη για τη διασκέδαση των λαϊκών µαζών, ή, για να είµαστε πιοακριβείς, για να αποσπάσουν την προσοχή των εργαζόµενων από τον κύριο σκοπό τους, τον αγώνα ενάντια στα αφεντικά».

Τζίγκα Βερτόφ, «Προσωρινές οδηγίες στις λέσχες Κινο-γκλας», 1926

Quo Vadis, Grecia?

Υπαινισσόμαστε μία πολιτική θέση κι’ ελπίζουμε να αργήσουμε να το ξανακάνουμε.

 Η κόρη του «αποστάτη» και επίσης αποστάτρια από την Ν.Δ., ίδρυσε ένα νέο, φονταμενταλιστικά «νεοθατσερικό» κόμμα. Το ’χει ιδρύσει εδώ και καιρό, δηλαδή αν σκεφτεί κανείς πως ο οιονεί μηχανισμός του στήριξε συγκεκριμένες υποψηφιότητες στις πρόσφατες εκλογές και σε κάποιες περιπτώσεις, (λέγε με και Μπουτάρη) ήταν ο από μηχανής θεός που καθόρισε ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα.

Μάντεις δεν είμαστε, αλλά μια πρόβλεψη θα την διακινδυνεύσουμε.

Ξεκινά, ανατέλλει η εποχή των κυβερνήσεων συνεργασίας. Και θα ‘ναι μια ταραγμένη εποχή.

Ο απολύτως μέτριος Σαμαράς θα συρρικνώσει κι’ άλλο την Ν.Δ. για να μπορεί να την ελέγξει, ο κάποτε συγκάτοικός του και εσαεί κολλητός φίλος του, θα εξακολουθήσει να ηγείται του ΠΑΣΟΚ και να έπεται του «μνημονίου», ο Καρατζαφέρης σύντομα θα αλλάξει ρότα ˙ διαφημιστής είν’ ο άνθρωπός και γνωρίζει άπταιστα ότι ο ΛΑΟΣ έχει φτάσει στα όρια του. Ίσως συγχωνευθεί με το Ντοράκι, αφήνοντας τη «Χρυσή Αυγή» να παίξει μπάλα εκ δεξιών του.

Αυτοί όλοι θα συγκυβερνήσουν.

Το ζήτημα και το κεντρικό διακύβευμα  για μας – εν μέσω κρίσης , μα  οι καιροί της κρίσης είναι πάντοτε ωφέλιμοι- είναι η Αριστερά.

Θα ξαναυπάρξει Ενωμένη Αριστερά στην Ελλάδα;

Η χώρα μας είναι σαν την Τζαμάικα, την Αιτή, τις Μπαχάμες –«εδώ έχει σχεδόν πάντα ήλιο»-. Ούτε Γερμανία, ούτε Ιρλανδία, ούτε Ελβετία θα γίνουμε ποτέ.

Είν’ αδύνατο να απεκδυθούμε του διονυσιακού μας είναι, του ποιητικού γλεντιού μας, της μεθυστικής απρονοησίας μας. Είμαστε τζιτζίκια γλεντζέδικα εκ πεποιθήσεως, επ’ ουδενί  Ελβετοί τραπεζίτες, «σταχανοβίτες» Ρώσοι ή Γερμανοί Προτεστάντες.

Εμμένουμε στην Αριστερά, στην ανάγκη πραγματικής υπόστασής της.

Και στην εμφιλοχωρούμενη έννοια  του «πατριωτισμού».

Το μέγα λάθος-αιτιατό και αποκύημα της ήττας του Εμφυλίου -είναι πως «αβρόχις ποσίν» παραχωρήθηκε στους δεξιούς η ιδιότητα του «πατριώτη»- λες κι ο «πατριωτισμός» δεν είναι μια συναισθηματική έγερση που βιώνεται, αλλά ένα αδιαφανές και αδιάστατο νοητικό σχήμα που αφενός εκχωρείται, αφετέρου πατεντάρεται και κηδεμονεύεται.

Ο «μιζέριας» Βελουχιώτης κι ο εξόχως αμφιλεγόμενος Ζαχαριάδης, ήταν οι τελευταίοι ηγέτες. Μα επιτέλους κάτι νέο πρέπει να υπάρξει. Τα τελευταία 60 χρόνια οι «Γερμανοτσολιάδες» και οι ευκλεείς –φυσικοί και πνευματικοί-επίγονοί τους αλωνίζουν.

Το «μνημόνιο» εδώ και λίγο καιρό είναι νόμος του κράτους. Και θα είναι για πολύ ακόμα.

Η Πόλις – για πολλοστή φορά- εάλω.

Μα ο καιρός γαρ εγγύς.

Ή τώρα ή ποτέ.

Τώρα.

Οργόνη, η εκδίκηση του καινούριου

Καλήν αντάμωση στα Γουναράδικα

Μετά το «Γάζα, Ερχόμαστε» που σκηνοθέτησαν με τον Γιώργο Αυγερόπουλο και μετά την περιπέτεια στην «Ελεύθερη Μεσόγειο» της πρώτης Freedom Flotilla, ο σκηνοθέτης Γιάννης Καρυπίδης ξεκίνησε τα γυρίσματα της νέας του ταινίας.

Δυο λόγια για την ταινία

Μια προσπάθεια ανίχνευσης του «ελληνικού παράδοξου»: γιατί στην Ελλάδα συνεχίζεται αδιάλειπτα επί 35 χρόνια το αντάρτικο πόλης;

Τί ρόλο έπαιξαν οι συγκρούσεις του Δεκέμβρη του '44 στην Αθήνα;

Πώς φτάσαμε στη «νεκρανάσταση» του Θανάση Κλάρα;


Πώς φτάσαμε από τη Συμφωνία της Βάρκιζας στο «Βάρκιζα Τέλος»;

Ματιές στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας (Κατοχή, Αντίσταση, Εμφύλιος, Εξορίες, Ιουλιανά, Χούντα, Πολυτεχνείο, Μεταπολίτευση) μέχρι τις μέρες μας.
Μια «μουσική ταινία» από τη σκοπιά των «δρώντων υποκειμένων».
 

Η Αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Σίμος Σεϊσίδης

 

Γιάννης Καρυπίδης

Διαφάνειες.

Χειμώνιασε μαργαριταρένια μου πνοή και την εικόνα σου σχημάτισα στο τζάμι.

Με ένα βιολί και τον ήλιο για κερί κάνω ό,τι κάθε άγγελος θα έπρεπε να κάνει.

Τα χέρια σου κρατάω πιο σφιχτά στο στήθος και την προσευχή μου.

Τα νύχια σου καρφώνω στα τυφλά στο σώμα και την υπόλοιπη ζωή μου.

Μέσα στα μάτια σου σπονδή για να 'ναι οι εικόνες κρύσταλλα.

Σε ένα χαρτί σχεδιάζω την φωνή που θυμό και αίμα κάνει θρύψαλλα.

Γιατί ο άγγελος είπα, οτι είμαι εγώ, με τα χρόνια μου φτερά στην πλάτη,

που θυμάμαι να ξεχνώ οτι και οι άγγελοι κάνουνε πια λάθη.

Γι αυτό την βροχή θα στείλω την ωραία να σε βρεί και να σε κρύψει.

Στον ύπνο σου θα κάνετε παρέα γιατί ξέρει το νερό πως να σε φιλήσει.

Κι αμα τρομάξεις και ξεχαστείς μην κλείσεις τις κουρτίνες,

έχω εδώ μια ζωγραφιά για να πειστείς πως δεν ραγίζουν οι γυάλινοι πυρήνες.

Μιας και ο άγγελος, είπα, οτι είμαι εγώ με τα χρόνια μου φτερά στην πλάτη,

που θυμάμαι οτι ξεχνώ πως και οι άγγελοι κάνουνε πια λάθη.

Ντένια Κοντογούρη.

SEVEN live @ GLAM BAR

Οι "SEVEN", μια μπάντα με αρκετά μεγάλη ιστορία πίσω της, παίζουν ροκ κομμάτια, με ελληνικό και αγγλικό στίχο. Οι διασκευές που έχουν επιλέξει περιλαμβάνουν από κλασικό ροκ της δεκαετίας του '70 μέχρι και σύγχρονα ροκ κομμάτια.

Στην τωρινή του μορφή, το σχήμα αποτελείται από τον Μανώλη Τσάφο (ex-Homo Sapiens, Σταγόνες Καπνού) στην κιθάρα, το Δημήτρη Μακροδημήτρη στη ντραμς, τον Αλέξανδρο Βλάχο στο μπάσο, την Αγγελική Ροσσολάτου στη φωνή και το Γιώργο Τρύφωνα στα πλήκτρα. Κάνουν πρόβες σε δικό τους στούντιο και εκτός από τις διασκευές που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός τους, έχουν και δικά τους κομμάτια τα οποία ακόμα δεν έχουν δισκογραφηθεί.

Έχουν παίξει στο παρελθόν σε μαγαζιά όπως: Lazy, Jasmin, Αφανείς, Σφεντόνα κ.α. Έχουν συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ και φέτος για πρώτη φορά θα εμφανιστούν στο Glam Bar, στο Γκάζι.

Σας περιμένουμε, λοιπόν, για να αρχίσουμε μαζί τη χρονιά.

                                     

Αύριο στις 10:30 μ.μ. - Παρασκευή στις 2:00 μ.μ.

Τοποθεσία  GLAM BAR GAZI DEKELEON 40

GLAM BAR, Aggeliki Rossolatou, George Tryfonas  

        

  Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Η πιθανότητα της Φαουστίνας Μερσέντες

Θανάσης Τριαρίδης

Η πιθανότητα της Φαουστίνας Μερσέντες

(ή

γιατί η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική)

http://www.triaridis.gr/keimena/keimD068.htm

Όπως εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό, πρόκειται για ακόμη ένα κείμενό μου ενάντια στην πολιτική βία. Ακολουθεί ένα ενδεικτικό απόσπασμα:

[…] Για τη δική μου οπτική, η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία – και η λεγόμενη «αντιβία» πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία που υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημική αντιπρόταση δεν μπορεί να στηρίζεται στη βία, διότι κάθε πολιτική βία είναι μια βαθύτατη συστημική επιβεβαίωση. Ελευθερία εν τρόμω και εν φόνω δεν υφίσταται. Ούτε υπάρχουν »καλοί» και «κακοί» νεκροί: το αίμα είναι πάντοτε κηλίδα και ποτέ λεκές.

Διάφοροι, συνήθως προγραμματικά αγράμματοι, θεωρούν τη μη βία «ανιστορικό» πρόταγμα. Σύμφωνα με τη συλλογιστική τους, εξίσου «ανιστορικό» είναι και το πρόταγμα της μη εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ο Χένρι Ντέιβιντ Θορό, ο Ερρίκος Ντινάν, ο Λέων Τολστόι, ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Αλβέρτος Σβάιτσερ, η Σόφι Σολ, ο Πρίμο Λέβι, η Ζερμέν Τιγιόν, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο Νέλσον Μαντέλα, ο Τζον Λένον, η Ρέιτσελ Κόρι, ο Χραντ Ντικ, οι αντιρρησίες συνείδησης, οι εθελοντές των ανθρωπιστικών οργανώσεων και χιλιάδες άλλοι μάς δίνουν με τη σκέψη τους και με τη ζωή τους μια σαφή αντιπρόταση στην αλληλοτροφοδοτούμενη κτηνωδία της βίας. Ο κόσμος, σε πείσμα των ομοιοκατάληκτων στίχων που μάθαμε να παπαγαλίζουμε, δεν προχωρεί πάντα με φωτιά και με μαχαίρι – προχωράει με την παιδεία, την επιστήμη, τη δημιουργία, την τέχνη, την κοινωνική συμμετοχή και αλληλεγγύη, τον έρωτα… Ο Ρουσό, ο Μότσαρτ, ο Βαν Γκογκ, ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ ή ο Γεώργιος Παπανικολάου πάλεψαν για την ανθρωπότητα πολύ περισσότερο από τους λογής μεγαλοφονιάδες που θεώρησαν πως έχουν το δικαίωμα να «ελευθερώσουν» σκοτώνοντας και σφάζοντας. Και ο ήλιος για να γυρίσει δεν θέλει «νεκροί χιλιάδες να είναι στους τροχούς», μήτε «οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους». Κάποτε έρχεται η ώρα που μπορούμε να πούμε το αυτονόητο: πως ο ήλιος γυρίζει από μόνος του – και πως όλα τα υπόλοιπα είναι άλλοτε κούφια ταρατατζούμ εθνικών ποιητών κι άλλοτε λάβαρα εν δυνάμει φονιάδων. […]

Σε αυτή την αναζήτηση μιας ανθρώπινης αντιπρότασης στη βία και στον τρόμο, στην προσχώρηση στο μίσος, η ιστορία της Φαουστίνας Μερσέντες, μιας Δομινικανής μετανάστριας που ξεκίνησε μαζί με άλλους δεκαεφτά με μια σχεδία για το Πόρτο Ρίκο, τον Ιανουάριο του 2001, ίσως να μην είναι ανώφελη.

***

Όπως και κάθε άλλο γραπτό μου, η Πιθανότητα της Φαουστίνας Μερσέντες, η οποία επισυνάπτεται και σε αρχείο word, δεν υπόκειται σε οποιοδήποτε «πνευματικό δικαίωμα» και μπορεί να αναπαραχθεί εν όλω ή εν μέρει δίχως οποιαδήποτε άδεια…

***

Τέλος, σημειώνω πως το κείμενο αυτό αποτελεί τη συμβολή μου στην έκδοση

Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

μια συλλογή κειμένων ενάντια στον τρόμο

στην οποία συμμετέχουν με κείμενα τους οι:

Περικλής Κοροβέσης * Τέος Ρόμβος * Αλέκος Γεωργόπουλος * Παναγιώτης Δημητράς * Ναυσικά Παπανικολάτου * Μιχάλης Μαραγκάκης * Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν) * Κυριάκος Αθανασιάδης * Θανάσης Μακρής * Γιάννης Εξαδάκτυλος * Θανάσης Τριαρίδης * Ελεάννα Ιωαννίδου * Ελένη Καρασαββίδου-Κάππα * Μεχμέτ Ταρχάν * Θοδωρής Ηλιόπουλος * Γιώργος Μοναστηριώτης * Θανάσης Πολλάτος * Γιάννης Ευαγγέλου * Παναγιώτης Σιαβελής * Άγγελος Νικολόπουλος * Κώστας Μπακόπουλος * Γιάννης Κορομηλάς

 

Το εν λόγω βιβλίο θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο του 2010 από τις εκδόσεις διάπυροΝ (και σε ταυτόχρονη διαδικτυακή έκδοση στην ιστοσελίδα politikiviadiapyron.wordpress.com)

Πολλούς χαιρετισμούς σε όλους

Θανάσης Τριαρίδης – Σεπτέμβριος 2010

 

ΟΡΓΟΝΗ UNPLUGGED

Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ:

ΕΝΑ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ, ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ, ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΠΟΙΗΤΙΚΟ-ΜΟΥΣΙΚΟ-ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ 

!SHOW!

ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ
ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΟ 

...ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

Σάββατο 25 Σεπτέμβρη στο καφενείο "τα Κανάρια" στις 20:00
(Κεραμεικού 88, Κεραμεικός, 210-3425166)

ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ

"Εβδομάδα" της Ευγενίας Τριανταφύλλου

Κάθε Παρασκευή κάνε εμετό

Στον τρόπο εκείνο τον παλιό

Κάθε Σαββάτο χαρακιές σε χέρια πόδια είναι γλυκές

Την Κυριακή σαν τρυπηθείς σε στόμα μύτη και αυτιά

Την επομένη να τα βρεις στα χέρια μέσα στα μαλλιά

Την Τρίτη να μυρίσεις το κάψιμο της σάρκας

Τετάρτη κάπνισέ το, έλα μην είσαι βλάκας

Την Πέμπτη σαν τελειώσει τέτοιο γλυκό μαρτύριο

Με ένεση θα νιώσεις πως είσαι καθαρτήριο

Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή στο Προάυλιο " Κρουαζιέρα στη Μεσόγειο"

Η μουσική παράσταση κοινωνεί την έκσταση της Κάτω Ιταλίας, το μυστήριο της Βαλκανικής πολυφωνίας , το σπαραγμό των πορτογαλέζικων fados και τη δωρικότητα των blues της Αμερικής και του ρεμπέτικου.
Οι αυθεντικές κι εκρηκτικές ερμηνείες των δυο μουσικών - performers αναδεικνύουν τον αρχέγονο παγκόσμιο ήχο.
Η Ελένη και η ...Σουζάνα Βουγιουκλή ξεκίνησαν από πολύ νωρίς να πειραματίζονται με τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει η ανθρώπινη φωνή, ως εγγενές μουσικό όργανο, και το 1997 έδωσαν τη πρώτη τους συναυλία ως «Βόρειο Σέλας» με ρεπερτόριο από τραγούδια a cappella, χωρίς όργανα, βασισμένα μόνο στην φωνή.
Ένας επιπλέον λόγος για την προτίμησή τους αυτή στο acappella είναι και το γεγονός ότι τα περισσότερα τραγούδια τους είναι παραδοσιακά , καθιστικά - αφηγηματικά και συνεπώς τους ταιριάζει περισσότερο ο συγκεκριμένος τρόπος.
Φυσικά ο κύριος όγκος των τραγουδιών τους είναι με τη συνοδεία κιθάρας , πιάνου και κρουστών που παίζουν οι ίδιες. Επειδή ο στίχος είναι ιδιαίτερα σημαντικός στα συγκεκριμένα τραγούδια, τα τραγουδάνε στην πρώτη γλώσσα και με σεβασμό στην προφορά και εκφορά της. Tο ρεπερτόριό τους αποτελείται από τραγούδια ρεμπέτικα και παραδοσιακά ελληνικά σε όλες τις διαλέκτους συμπεριλαμβανομένων ελληνόφωνων της Κ. Ιταλίας, πορτογαλέζικο fado, ισπανόφωνα, γαλλικά, ιταλικά, ρουμάνικα, τούρκικα, αραβικά, τσιγγάνικα, σέρβικα, αμερικάνικο μπλουζ και τζαζ, αρμένικα, σεφαραδείτικα, πομάκικα και βουλγάρικα. Συνολικά τραγουδάνε σε πάνω από είκοσι γλώσσες και διαλέκτους , τις περισσότερες από τις οποίες κατανοούν αρκετά καλά. Όλα τα τραγούδια τους ξεχωρίζουν για την εκφραστικότητά τους και την αντοχή τους στο χώρο και στο χρόνο και τα δουλεύουν πολύ καιρό πριν να τα παρουσιάσουν , ούτως ώστε να έχουν τη δυνατότητα να ανακαλύψουν πράγματα που δεν φαίνονται στα πρώτα ακούσματα. Στην σύντομη καλλιτεχνική τους παρουσία έχουν ήδη συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες όπως με τη Μαρία Φαραντούρη, τον Λουδοβίκο των Ανωγείων, τους Άβατον, πολλές φορές με τον Θανάση Γκαϊφίλλια, τον Ψαραντώνη, τον Βασίλη Λέκκα και μόλις πρόσφατα στον πρώτο επίσημα προσωπικό τους δίσκο με τον Γιάννη Σπάθα και τον Χρήστο Θηβαίο.

ΤΗΕ EYES OF THE WORLD

Μετά απο 21 χρόνια, ο Νicholas Liber επιστρέφει στο αγαπημένο του θέμα με μια σειρά έργων μεγάλων διαστάσεων (που πατάνε γερά στο εικαστικό παρελθόν και ατενίζουν ανέμελα το παρόν και ακόμα πιο φωτεινά το μέλλον της πλανητικής χρωματικής κρίσης) και σας προσκαλεί στα εγκαίνια της δημόσιας έκθεσης τους:

Την Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010, στις 20.00 στο Καρύδειον της Φιλοθέης.

Η έκθεση θα διαρκέσει μόνο μια βδομάδα, δηλ μέχρι το τέλος του μήνα, γι αυτό πιστοί και άπιστοι όλοι προσέλθετε.

Η παρουσία σας δεν είναι μόνο επιθυμητή αλλα και επιβεβλημένη!

'Ώρες λειτουργίας :

Καθημερινές 10.00 - 15.00 και 18.00 - 22.00

Σαββατοκύριακο 11.00 - 20.00

Η ομάδα της Οργόνης εύχεται ολόψυχα στον Dr. Liber να εξακολουθήσει να μας μαγεύει με τις ιδιαίτερες δημιουργίες του και την εικαστική του μεγαλοψυχία.

ΗΤΑΝ ένα μικρό καράβι

Κάποτε που λέτε (όχι πολύ παλιά, δυο χρόνια πάνε μόνο),


ΗΤΑΝ ένα μικρό καράβι, που ήταν αταξίδευτο.
Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι, πέρα εις τη Μεσόγειο.
Και έσπασε μια πολιορκία που κρατούσε για καμιά σαρανταριά χρόνια!


ΤΩΡΑ, το καράβι αυτό μεγάλωσε.
Και είτε το θέλουμε είτε όχι,
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ.


Ο αγώνας για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ καλά κρατεί εδώ και χιλιάδες χρόνια.


Από τη μια είναι αυτοί που ΑΓΑΠΑΝΕ την ελευθερία,
ή αν το θέλετε πιο απλά,
νοιώθουν την ΑΝΑΓΚΗ να ζουν ελεύθεροι.
Από την άλλη, είναι αυτοί που ΜΙΣΟΥΝ την ελευθερία,
ή για να το θέσω πάλι πιο απλά,
είναι τόσο ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ που έχουν την ανάγκη να ΕΛΕΓΧΟΥΝ και να ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΥΝ.


Ήρθε η ώρα να επιλέξουμε πλευρά.


...και αλλίμονο σε αυτούς που ΔΕΝ θα επιλέξουν ΤΙΠΟΤΑ!

ΒΑΣΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΚΑΤΑΤΑΓΜΕΝΟΥΣ.

"Οι κοιμισμένοι είναι εργάτες και συνεργοί σε αυτά που γίνονται στον κόσμο."

Ηράκλειτος.

«…Στις 5 του Μάη, ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό, δύο άνθρωποι έβαλαν τα ποτήρια του φραπέ στον νεροχύτη, είπε ο ένας στον άλλο να μην ξεχάσει τα κλειδιά του σπιτιού και μαζί με δυο – τρία άλλα πραγματάκια προχώρησαν προς το κέντρο της Αθήνας προκειμένου να εκτελέσουν δια της πυρός όσους ανθρώπους ήταν δυνατό.



Μετά το πέραν της αποστολής, με τα χέρια ελαφρώς ιδρωμένα από την κουφόβραση και το καυσαέριο έκατσαν μπροστά στην οθόνη και με τον ίδιο αναπτήρα κέρασαν ο ένας τον άλλον το έκτο τσιγάρο της μέρας…»



Το άνωθεν σενάριο μπορεί να θυμίζει κακόγουστο αστυνομικό μυθιστόρημα της δεκαετίας του ’90 αλλά γιατί να μην μοιάζει με την αλήθεια ;


Τι είναι αυτό που μας ωθεί να χαρακτηρίσουμε το εν λόγω <σενάριο> απλοϊκό και ατελές ;


Η πρώτη δικαιολογία που μου περνά από το μυαλό είναι ότι αδύνατο αυτά τα «κτήνη», αυτά που διέπραξαν ένα τέτοιο αποτρόπαιο έγκλημα, να μοιράζονται έστω και στο ελάχιστο την ίδια καθωσπρέπει καθημερινότητα με τους υπόλοιπους εμάς, τους «κυρίους»


Και όμως….


Διαρκώς ακούμε πως ο τάδε καταδίκασε τα επεισόδια και πως ο δείνα επικροτώντας έκανε το ίδιο. Μα τα επεισόδια δεν είναι ερμαφρόδιτα ! Κάποιος και με κάποιο λόγο τα δημιούργησε.


Δηλώνω λοιπόν ως μέλος της Οργόνης και εκ μέρους όλων των υπολοίπων μελών της Ομάδας πως δε με ενδιαφέρει να καταδικάσω κανένα επεισόδιο μα εκείνον που το διέπραξε, τον άνθρωπο, τον συνάνθρωπο, τον φίλο, τον συγγενή μου !


Γιατί είναι η δική μας ανοχή που δημιουργεί το γόνιμο έδαφος, και η δική μας ανοχή που κάποια στιγμή πρέπει να αποτελέσει τιμωρητέα συνενοχή !


Βλέπετε μας είναι πολύ εύκολο να φαντασιωνόμαστε έναν στρατό άβουλων τεράτων με σιδερένια τσίνορα και παραφλού στα νεφρά, που το μόνο που καταλαβαίνουν είναι οι εντολές «αναγνώριση – εκτέλεση» αλλά δεν είναι έτσι.


Είναι σίγουρα πιο βολικό να οραματιζόμαστε ανήλιαγα υπόγεια και στοές απ’ όπου αναδύονται οι φονιάδες σαν πειραματική ταινία του Αντονιόνι, παρά το ότι ίσως και να τσουγκρίσαμε παρέα το κρασί μας μια Κυριακή μεσημέρι στο Θησείο…


Με λίγα λόγια στην ασάφεια δεν μπορεί κανείς να βρει ψυχή και λόγο να καταδικάσει και αυτό ακριβώς είναι που λείπει :


Η Ψυχή και ο Λόγος.


Ας είναι το κατηγορώ μας συγκεκριμένο, ας είναι το κατηγορώ μας ειλικρινές, ας είναι με το κεφάλι πάνω στους ώμους και όχι μέσα τους, γιατί μονάχα έτσι θα αντιμετωπίσουμε τα αίσχη που έπονται.


Γιατί όλα μια πρόβα είναι αγαπητοί, μια πρόβα με μοναδικό σκοπό την διδαχή του βλέμματος στην εικόνα της φρίκης και την εξάσκηση της καρδιάς στην θέα των κέρινων βλεμμάτων.


Γι αυτό γυρίστε την πλάτη στο λαθρεμπόριο τηλεοπτικών νούμερων, τους κουστουμαρισμένους λυγμούς των δημοσιογράφων και την σφουγγαρένια γροθιά των δήθεν μαχητών του δρόμου.


Η απάντηση θα έρθει με την δική μας υπευθυνότητα και την δυναμοποίηση της συνείδησης της δικής μας και των παιδιών μας. Τότε και μόνο θα αρχίσουν να σφίγγουν οι….


κουκούλες.


Κλείνω ως πρέπει με ένα αβέβαιο αίσθημα ντροπής και την τραχιά γεύση της συνενοχής στα χείλη.


Είθε να μην ξαναξημερώσει το τελευταίο πρωινό για κανέναν αθώο υπό τις οδηγίες των άνανδρων



Μετά τιμής

Η ομάδα της Οργόνης.

 

Η ορχήστρα Σεμέλη ζωντανά στον Πυρήνα με προσκεκλημένη τη Ζωή Παπαδοπούλου!

Η Σεμέλη δημιουργήθηκε από το μεράκι και το κέφι έξι νέων μουσικών για να παίξουν…μουσική!



Με την ανάλαφρη διάθεση ενός παιχνιδιού λοιπόν, αλλά και με τη σοβαρότητα και προσοχή που απαιτείται για να προσεγγίσουν το υλικό που επιλέγουν, η ομάδα ταξιδεύει στην Ελληνική μουσική κάνοντας στάσεις σε διάφορες εποχές αναδεικνύοντας το ύφος τους, σε δημιουργίες της προφορικής παράδοσης και έργα Ελλήνων συνθετών, παλαιότερων και μεταγενέστερων.
Προσπαθούν έτσι ν’ ανακαλύψουν τους συνδετικούς κρίκους που δίνουν συνάφεια και συνέχεια σ’ όλο το φάσμα της μουσικής αυτής, γοητευμένες από την έκλυση ενέργειας που ξεχύνεται μέσα από αυτή.

Μαζί τους στη φιλόξενη σκηνή της περιοχής των Ιλισίων και ένας διαφορετικός καλεσμένος κάθε φορά.

Οι φιλοξενούμενοι

του Απριλίου…

22/04 – η Μαρία Σουλτάτου

29/04 – η Ζωή Παπαδοπούλου

του Μαίου…

13/05 – ο Κώστας Μάντζιος

20/05 - η Ροδή Τομουρτζουκγκιούλ

Έσοδα των συναυλιών θα διατεθούν για την ενίσχυση του Ζωοφιλικού Συλλόγου Ελευσίνας.

Τη Σεμέλη αποτελούν:

Βιολοντσέλο: η Τατιάνα Θεολόγου

Βιολί:η Γεωργία Μαρίνη

Πολίτικο λαούτο, τραγούδι: η Πένυ Παπακωνσταντίνου

Ακκορντεόν: η Αγγέλικα Παπανικολάου

Λαούτο, νυκτά έγχορδα, τραγούδι: η Μαρία Πλουμή

Κιθάρα, τραγούδι: η Έφη Σαράντη

Ενορχήστρωση : Ανδρέας Τσεκούρας

Επιμέλεια ήχου : Αγγελίνα Υφαντή

Ώρα έναρξης : 22.00

Πυρήνας

Μιχαλακοπούλου & Διοχάρους 11

τηλ2107237150

www.pirinas.com

www.myspace.com/semelihellas

ο Ποιητής.

Δεν είναι ποιητής εκείνος που με ωραίες λέξεις ξέρει να στολίζεται αλλά αυτός που τις αγνοεί προσφέροντας μόνο τον εαυτό του.

Δεν έχει σημασία αν το νόημα το βρίσκει κανείς στο βάθος ή την επιφάνεια. Σημασία έχει να είναι το δικό σου νόημα αυτό που θα βρεις και όχι κάποιου άλλου το βάθος ή η επιφάνεια…

Εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι όμως μαθητής. Μαθητής του χαρτιού και συγγραφέας μονάχα των δικών μου φιλοδοξιών και αναμνήσεων σε έναν δρόμο χωρίς σύνορα και φρουρούς, χωρίς λύπη και χωρίς χαρά. Στον μοναδικό ελεύθερο δρόμο της ανιχνογράφητης ανθρώπινης έμπνευσης.

Ποιητής δεν είναι εκείνος που μιλά όπως γράφει ή γράφει αντί να μιλήσει. Είναι ο φωτογράφος των μικρών άοσμων στιγμών. Εκείνος που τις τοποθετεί στην ιστορία…γιατί ο ποιητής τις λατρεύει τις κενές θέσεις της ιστορίας.


Αν ήμουν ποιητής, θα έλεγα ότι τα πάντα είναι ποίηση. Όμως δεν είμαι, γι αυτό και ακόμα επιμένω πως όλα μπορούν να γίνουν ποίηση…αν ήμουν ποιητής…

Παρόλαυτα, ακόμα δεν μπορώ να συγκρίνω την παράφορη αυτή αίσθηση που υπνωτίζει το χέρι και δεν το αφήνει να τραβηχτεί από την αράδα. Σαν πλοίο παρασυρμένο, έρμαιο στα ρεύματα μιας ανάσας τυχαίας που κάποιος, κάτι ή τίποτα, αναρωτήθηκε αν αντέχει να διαθέσει....

Εμένα δεν με πειράζει αν οι τόνοι κι η ορθογραφία ξεχνιούνται, ή απλά προσπερνιούνται από το αδιάφορο σφύριγμα του ποιητή, δεν βλέπω καμιά ασχήμια σε αυτό. Γιατί τα χρώματα παραμένουν ίδια με όποια σειρά και αν τοποθετηθούν.

Γι αυτό σου λέω να γράψεις ένα γράμμα. Έναν ωραίο ποιητή που καλείς ξανά κοντά σου, ένα γράμμα που θα του λέει πως δεν έφυγες κι ακόμα τον περιμένεις.

Σαν εμένα…κοίτα….αυτό είναι ένα γράμμα που σου λέει ότι δεν με ενοχλούν οι ανοησίες που σου γράφω και πως αν από την γύμνια μου αξιωθώ να θυμάμαι έστω κι ένα χάδι θα είμαι ευτυχής.


Γιατί ο ποιητής ζει όταν εμφανίζεται γυμνός χωρίς την παραμικρή κάλυψη στο επίμαχο σημείο της ψυχής.

φωτογραφίες : Αntonis Works http://www.antonisworks.com/index.php?categoryid=3&p17_sectionid=8

κείμενο : Ντένια Κοντογούρη.

Η ορχήστρα Σεμέλη ζωντανά στον «Πυρήνα»

Η Σεμέλη δημιουργήθηκε από το μεράκι και το κέφι έξι νέων μουσικών για να παίξουν…μουσική!

Με την ανάλαφρη διάθεση ενός παιχνιδιού λοιπόν, αλλά και με τη σοβαρότητα και προσοχή που απαιτείται για να προσεγγίσουν το υλικό που επιλέγουν, η ομάδα ταξιδεύει στην Ελληνική μουσική κάνοντας στάσεις σε διάφορες εποχές αναδεικνύοντας το ύφος τους, σε δημιουργίες της προφορικής παράδοσης και έργα Ελλήνων συνθετών, παλαιότερων και μεταγενέστερων. Προσπαθούν έτσι ν’ ανακαλύψουν τους συνδετικούς κρίκους που δίνουν συνάφεια και συνέχεια σ’ όλο το φάσμα της μουσικής αυτής, γοητευμένες από την έκλυση ενέργειας που ξεχύνεται μέσα από αυτή.

Μαζί τους στη φιλόξενη σκηνή της περιοχής των Ιλισίων και ένας διαφορετικός καλεσμένος κάθε φορά.

Οι φιλοξενούμενοι

του Απριλίου...

22/04 – η Μαρία Σουλτάτου

29/04 – η Ζωή Παπαδοπούλου

του Μαίου…

13/05 – ο Κώστας Μάντζιος

20/05 - η Ροδή Τομουρτζουκγκιούλ

Τη Σεμέλη αποτελούν:

Βιολοντσέλο: η Τατιάνα Θεολόγου

Βιολί: η Γεωργία Μαρίνη

Πολίτικο λαούτο, τραγούδι: η Πένυ Παπακωνσταντίνου

Ακκορντεόν: η Αγγέλικα Παπανικολάου

Λαούτο, νυκτά έγχορδα, τραγούδι: η Μαρία Πλουμή

Κιθάρα, τραγούδι: η Έφη Σαράντη

Ενορχήστρωση : Ανδρέας Τσεκούρας

Επιμέλεια ήχου : Αγγελίνα Υφαντή

Πυρήνας

Μιχαλακοπούλου & Διοχάρους 11

τηλ 2107237150

www.pirinas.com

www.myspace.com/semelihellas

22 & 29 Απριλίου 2009

13 & 20 Μαίου 2009

Ώρα έναρξης : 10.00 μμ

ORGONI STRIKES BACK - SPRING FIESTA

        

                                                                                

Μετά από μια περίοδο ωφέλιμης αδράνειας αλλά και εσωτερικών αναταράξεων, επιστρέφουμε. Δριμύτεροι ή όχι, ο χρόνος θα δείξει…Το Σάββατο 17 Απριλίου, πάντως, όποιος είναι στη «Μύγα» (Αισώπου & Μίκωνος 13 στου Ψυρρή), μυγιάζεται.

Η ομάδα της Οργόνης έχει εκεί την εαρινή της σύναξη, προσμένοντας να χύσει μερικές σταγόνες στην καλλιτεχνική θάλασσα της Αθήνας.

Αναλυτικά, το πρόγραμμα της βραδιάς διαμορφώνεται μέχρι στιγμής ως εξής:

Ο πολυκύμαντος Άγγελος Σπάρταλης (εικαστικός, ποιητής και σκηνοθέτης) μας ανταποδίδει μια πράξη ευγενούς άμιλλας, παραχωρώντας για προβολή την ταινία που με τις ψήφους των μελών της ομάδας της Οργόνης κατέκτησε το βραβείο κοινού στο περσινό digital wave του Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. «Το σύνδρομο της Χιονάτης» θα προβληθεί στο 2ο όροφο της «Μύγας», εγκαινιάζοντας τα δρώμενα της βραδιάς. Η προβολή της ταινίας θα αρχίσει στις 19:30 και η διάρκειά της είναι 75 λεπτά.

Στη συνέχεια, η Κατερίνα Γαρύπη, με σπουδές ψυχολογίας αλλά και ενάσκηση στο θέατρο, θα εντάξει το κοινό μας σε ένα θεατρικό παιχνίδι με σκοπό και στόχο την ώσμωση, την αλληλενέργεια, την επικοινωνία. Αρωγός της στο δρώμενο η Κατερίνα Τζανάκου.

Περίπου στις 21:30 την σκυτάλη θα πάρει η μουσική.

Πρώτοι θα ανεβούν στη σκηνή οι punk’n’rollers DV8 (Αλέξανδρος Πλεμένος, Αλέξανδρος Καρακατσάνης, Νίκος Τσέκος και Αντώνης Κωλέττης), «αυθεντικοί εκπρόσωποι μιας μουσικής σκηνής που δεν υπήρξε ποτέ», όπως αρέσκονται να αυτολογίζονται.

Θα τους διαδεχτούν οι SEVENotes (Αλέξανδρος Βλάχος, Δημήτρης Μακροδημήτρης, Μανώλης Τσάφος, Αγγελική Ροσσολάτου και Γιώργος Τρύφωνας), μια πολυσυλλεκτική ηχητικά ροκ μπάντα που θα παρουσιάσει ένα σφιχτό σετ με διασκευές αλλά και δικά της κομμάτια.

Το συναυλιακό (ελπίζουμε όχι φαύλο) κύκλο θα κλείσει μια session band – συγκροτημένη ειδικά για τις ανάγκες της βραδιάς- (Γιάννης Λυμπέρης, Δημήτρης Κάπουλας, Ανέστης Ιωαννίδης, Μιχάλης Παναγιωτούνης και η Μάγια) με στόχο να διανύσει ένα σύντομο ροκ ταξίδι με αφετηρία τα seventies και προορισμό το σήμερα.

And last but not least, Chic ladies rock better by Ino Mei. H resident dj των Mataroa & Mo Better θα κλείσει το event με ένα εκρηκτικό dj set όπου θα πρωταγωνιστούν η ροκ, το μέταλ και το γυναικείο φύλλο, βάζοντας φωτιά στα decks. Μην τη χάσετε. Αν αντέξετε ό,τι προηγηθεί, η οργονική rock’n’roll queen θα σας ανατινάξει.

ΟΡΓΟΝΗ

Η εκδίκηση του καινούριου

Γάζα ερχόμαστε / Γιώργος Αυγερόπουλος, Γιάννης Καρυπίδης

Tον Αύγουστο του 2008, δύο μικρά ελληνικά καΐκια έσπασαν για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας, που είχε επιβάλει παράνομα το κράτος του Ισραήλ. Το Γάζα ερχόμαστε καταγράφει το ιστορικό και ριψοκίνδυνο ταξίδι 44 ακτιβιστών απ’ όλο τον κόσμο που, σπάζοντας το εμπάργκο, απέδειξαν ότι συχνά η ιστορία γράφεται από αυτούς που οι σοφοί και οι συνετοί της μοιρολατρίας ονομάζουν εξωπραγματικούς.

Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος, Γιάννης Καρυπίδης

Σενάριο: Νικόλας Ζηργάνος. Έρευνα: Νασίμ Αλάτρας

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος, Γιώργος Αλεξόπουλος

Μοντάζ: Γιάννης Μπιλίρης, Άννα Πρόκου

Ήχος: Κώστας Καταληματίας

Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης

Παραγωγή: Small Planet Documentary Production House T. +30 210 9515295 F. +30 210 9515294 info@smallplanet.gr

Τύπος: BetaSP Έγχρωμο

Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα

Διάρκεια: 49'

Έτος Παραγωγής: 2009

Παγκόσμια εκμετάλλευση: Small Planet, Αναστασία Σκουμπρή T. +30 210 9515295 F. +30 210 9515294 info@smallplanet.gr & Al Jazeera Satellite Network T. +974 489 6250 F. +974 486 3057 info@aljazeera.net

Πρόγραμμα Προβολών


OΛYMΠION: Τρίτη, 16 Μαρτίου 2010 - 22:30


ΦPINTA ΛIAΠΠA: Παρασκευή, 19 Μαρτίου 2010 - 17:00

ΕΑΡΙΝΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΡΓΟΝΗΣ

H ομάδα της Οργόνης διοργανώνει στις 18 Απριλίου στην Μύγα το εαρινό Φεστιβάλ της.

Καλεσμένοι φίλοι και εχθροί θα δουν ταινίες, θα ακούσουν Live μουσική και ιδιαίτερα dj sets, καθώς και τον Τάσο Τσιούμα σε υπερβατική καταστάση απαγγελίας !

Επιπλέον νέοι καλλιτέχνες θα κάνουν το ντεμπούτο τους σε μια σκηνή χωρίς όρια και καθωσπρεπισμούς με κρυφή υπόσχεση πιθανά jammings για γερά νεύρα.

Σας περιμένουμε!!!!!!!!!!!

***** σημείωση οι παραπάνω υποσχέσεις θα κρατήσουν για μονάχα μια μέρα.....μετά θα μεταμορφωθούν σε κυβερνητικό μέτρο για την αντιμετώπιση της κρίσης ( δηλαδή κολοκύθια!)....*****

 

Έναρξη: Κυριακή, 18 Απριλίου 2010 στις 7:00 μ.μ.

Λήξη: Δευτέρα, 19 Απριλίου 2010 στις 2:00 π.μ.

Τοποθεσία: Μίκωνος και Αισώπου 13 Ψυρρή (Μύγα club)

" Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ " εικαστική έκθεση. Οι δέκα πρώτες συμμετοχές.

Η ομάδα της Οργόνης στη προσπάθεια της να ανασαλεύσει επιχωματωμένα ταλέντα και βολεμένες συνειδήσεις διοργανώνει την εικαστική έκθεση με θέμα " Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ".

Μέρος μπορούν να πάρουν όσοι νιώθουν πως μπορούν και θέλουν να εκφραστούν σε μια σκηνή χωρίς χρονοδιαγράμματα, όρια και μεσάζοντες.

Οι 10 πρώτες συμμετέχοντες είναι:


1.Σαββας Οδός - Θεσ/νικη (φωτογραφια)


2.Γιωργος Κατεβαινης - Αθηνα (ζωγραφικη)


3.Γεωργια Παπαμιχαηλ - Αθηνα (ζωγραφικη)


4.Τζεμ - Κομοτηνη (φωτογραφια)


5.Μιμης & Νενα - Κουφονησια (φωτογραφια)


6.Ελσα Πακοπουλου - Κιλκις (κατασκευη καπελων)


7.Dr Liber - Αθηνα (γλυπτικη / ζωγραφικη)


8.Μαριλενα Ζολωτα - Ναυπακτος (ζωγραφικη / φωτογραφια)


9.Εugenia Rose - Aθηνα (ζωγραφικη / κομικ)


10.Ινω Μεη - Αθηνα (φωτογραφια)

Για δηλώσεις συμμετοχής, καθώς και περαιτέρω πληροφορίες επικοινωνήστε μέσω inbox ή mail με τον Τάσο Τσιούμα ή την Ντένια Κοντογούρη.

denaki7@hotmail.com

titsioumas@yahoo.gr

 

" ΠΟΡΦΥΡΟ ΝΕΡΟ" της Γεωργίας Παπαμιχαήλ.

Την Πέμπτη 4/3/10 στις 9.15 το βράδυ
η Γεωργία Παπαμιχαήλ θα παρουσιάσει την ποιητική της συλλογή «ΠΟΡΦΥΡΟ ΝΕΡΟ
 στο Μπαρ «Da sein» στα Εξάρχεια Σολωμού 12 .

Μαζί της :
 Γεώργιος Κατεβαίνης, Γιάννης Μωραίτης, Αφροδίτη Σταμπουλοπούλου , Ρούλα Μαμούχα, Μαριλένα Μανουρά.

 Σας περιμένουμε.

Το Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας στο contACT

“Ο κινηματογράφος είναι μια ανάγκη. Μια βαθιά κοινωνική ανάγκη. Το να θέλουν οι άνθρωποι να δουν κινηματογράφο σημαίνει μια μύηση ξανά, σημαίνει ένα ξαναπλησίασμα,

σημαίνει μία ξανα-αγάπη, σημαίνει ένας ξανα-έρωτας, μια ξανά-πίστη.”

Σταύρος Τορνές

Οι βραβευμένες ταινίες του 11ου Διεθνούς Πανοράματος Ανεξάρτητων Δημιουργών φιλοξενούνται για 3 ημέρες στο χώρο του contACT, συνοδευόμενες από την έκθεση φωτογραφίας Πατρινών δημιουργών «Φωτογραφίζοντας…σαν σινεμά».

Παρ- Σαβ- Κυρ
19-21 Φεβρουαρίου 2010
από τις 8μ.μ.

Γενική είσοδος:7 ευρώ(+1 ποτήρι κρασί)
Μέλη του contACT: Δωρεάν


ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ «Wrong road» Joan Chemla Γαλλία 12’ μ.μ. 2008
Σε ένα εγκατελειμένο δρόμο, ένας νεαρός άνδρας κυνηγά μια μοτοσικλέτα. Στην πορεία, τον περιμένει οιωνός για μια τραγική εξέλιξη.
-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ANIMATION «Solitude» Mehrdad Sheikhan Ιράν 10’ anim. 2008
Ένας πέτρινος κολοσσός έχει ζήσει για χρόνια μοναχικά στον ερημικό πλανήτη του. Κουρασμένος από την απομόνωσή του αποφασίζει να αλλάξει τη μοίρα του.
-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ «Elegy of wood» Vaclav Kadrnka Τσεχία 12’ ντοκ. 2009
Ένα σύντομο ντοκιμαντέρ, εμπνευσμένο από τη ζωή, την παραδοσιακή ξυλογλυπτική τέχνη ενός ξυλουργού, του Jan Simek, και από την πατρίδα του - την Μοραβική Wallachia.
-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ VIDEO ART «Iris» Santtu Koivu Φιλανδία 1’ 52’’ v.a. 2008
Μια γυναίκα κρύβεται πίσω από ένα μπουκέτο με πικραλίδες και αρχίζει ένα παιχνίδι κρυφτό.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

-ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ «Angels die in the soil» Babak Amini Ιράν – Ιρακινό Κουρδιστάν 30’ μ.μ. 2008
Ένα Ιρακινό-Κούρδο κορίτσι βγάζει χρήματα για τον άρρωστο πατέρα της πουλώντας κόκκαλα Ιρανών στρατιωτών που απέμειναν από τον πόλεμο μεταξύ Ιράν και Ιράκ. Μια μέρα πηγαίνοντας στο σπίτι της βρίσκεται σε ένα περιστατικό τρομοκρατών που εμπλέκεται και ένας Αμερικανός στρατιώτης. Προσπαθώντας να τον βοηθήσει εμπλέκεται και η ίδια στο περιστατικό.

ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ


-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ Το βραβείο δόθηκε στον Μιχαήλ Γαβριήλ Ζενέλης για την ταινία Pet shop 7’ μικρού μήκους 2008
Η ζωή είναι ένα θείο δώρο. Η κοινωνία μας αντιλαμβάνεται και αξιολογεί την ζωή σύμφωνα με τα δικά της κριτήρια και την κοστολογεί αναλόγως. Δίνει αξία στο φαίνεσθε και όχι στην ουσία. …

-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ VIDEO ART Στην Πέννυ Δίκα -Κορνέτη για την ταινία Μπλε Κόκκινο Metamorphosis 6’ 60’’ video art 2009
Πρόκειται για δυο βίντεο αρτ που η ρυθμική διαδοχή των εικόνων με την υποστήριξη της μουσικής από ηλεκτρονικά όργανα εκπέμπει ποιητική διάθεση με χρωματικές φόρμες που διαλύονται και ανασυντίθενται το παιχνίδι σχημάτων και χρωμάτων //στο κρόκινο μια συνεχής μετάπλαση που προκύπτει από την πύκνωση και αραίωση μορφωμάτων υπογραμμίζεται από tηn υπόκρουση των ξύλινων κρουστών(nagoya maribas)
-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ VIDEO DANCE Στους Ρουσσέλο Αραβαντινό & Αγγελική Παπαδοπούλου για την ταινία Ηχώ και Νάρκισσος. 10’ video dance 2009
Πρόκειται για το μύθο της ήχους και του νάρκισσου ιδωμένο μέσα από τη μεταφυσική οπτική των δυο φύλων και το σύγχρονο μετά-χριστιανικό κοσμοείδωλο.

-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ANIMATION Στους Παναγιώτη Ράππα & Άγγελο Ρουβά για την ταινία Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι. 26’ animation 2007
Το φιλμ με τίτλο «Το μικρό ποντίκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστέρι», είναι μια προσαρμογή για τη μικρή οθόνη μιας πολύ πετυχημένης ιστορίας του Ευγένιου Τριβιζά. Είναι μια δυναμική, αλλά και τρυφερή, Χριστουγεννιάτικη ιστορία, της οποίας ο ήρωας είναι ένα μικρό ονειροπόλο ποντίκι, που έχει σαν στόχο ζωής να αγγίξει ένα αστέρι. Οι περιπέτειες αυτού του μικρού ποντικιού στην πορεία του για την υλοποίηση του ονείρου του είναι γεμάτες συναρπαστική δράση (χωρίς καμίας μορφής βία), κατάλληλες για παιδιά ηλικίας 4-8 χρονών. Ταυτόχρονα, τα μηνύματα που δείνει η ιστορία αγγίζουν και μεγαλύτερα παιδιά και γονείς.
-ΔΙΑΚΡΙΣΗ Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ Το βραβείο δόθηκε στην Michaela Gavriliou πρωταγωνίστρια της ταινίας «Έλσα». 21’ μικρού μήκους 2007
Η ‘Ελσα μια οικονομική μετανάστρια έρχεται στην Αθήνα ψάχνοντας να βρει δουλειά. Έπειτα από ορισμένες δυσκολίες αναγκάζεται να εργαστεί για τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου που μένει και πέφτει θύμα ψυχολογικής και σωματικής βίας.

-ΔΙΑΚΡΙΣΗ Α’ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ Στον κ. Δημήτρη Λάλο πρωταγωνιστή της ταινίας «Δυτικά της Εδέμ» του Ζαφείρη Χαιτίδη 21’ μικρού μήκους 2009
Ο Αδάμ δαγκώνει το μήλο. Εγκαταλείπει την Εύα και τον κήπο της Εδέμ αναζητώντας το πεπρωμένο του πάνω στη γη. Αυτό που ανακαλύπτει, όμως, είναι ο χειρότερος του εφιάλτης… Δεν μπορείς να ξεφύγεις απ’ τον εαυτό σου.

-ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ Το βραβείο δόθηκε στον Ψαρουδάκη Γιάννη ταινία για την μουσική της ταινίας Η αρκούδα της Βικτωρίας Βελλοπούλου. 19’ μικρού μήκους 208
Ο Άγγελος, φωτογράφος, φτάνει σε απομονωμένο χωριό όπου δεν είναι ευπρόσδεκτος. τα πράγματα χειροτερεύουν όταν ανακαλύπτει ότι στις γύρω περιοχές υπάρχει μια αρκούδα που έχει ήδη σκοτώσει έναν άνθρωπο. περιπλανώμενος στα δάση ο Άγγελος δε θα συναντήσει την αρκούδα αλλά πράγματα που ίσως δε θα έπρεπε.
-ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ Το βραβείο δόθηκε στον Βαγγέλη Λαλόπουλο για την ταινία του Πολύχρωμη γη 11’ μικρού μήκους 2009
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ο άνθρωπος νοιάζεται τόσο πολύ για το μέλλον, κάτι που είναι λίγο ειρωνικό, διότι πιθανότατα δεν θα υπάρξει μέλλον. Έχουμε τροποποιήσει το περιβάλλον τόσο πολύ, που τώρα θα πρέπει να τροποποιήσουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς, ώστε να μπορούμε να ζήσουμε σε αυτό. Όσο περισσότερο εκμεταλλευόμαστε την φύση τόσο περισσότερο οι επιλογές μας μειώνωνται μέχρι να μείνει μόνο μία: ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. Η καινούργια βιομηχανική οικονομία μας παίρνει ένα βουνό καλυμμένο από δέντρα, λίμνες, ρυάκια και το μετατρέπει σε ένα βουνό από σκουπίδια και λασπώδεις λακκούβες...
-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ Πηγή ζωής σκην. Χρήστος Βενετσιάνος 15’ μικρού μήκους 2009
Ο Γιώργος είναι ένας συνηθισμένος έφηβος. Η μέρα του όμως δεν θα είναι και τόσο συνηθισμένη. Πράγματα που κάνουμε όλοι μας, αν και ξέρουμε πως επιβαρύνουν το περιβάλλον, θα γίνουν η αιτία να ΄΄επέμβει΄΄ η συνείδηση του Γιώργου. Θα είναι ο λόγος για να αλλάξει τις ΄΄κακές΄΄ συνήθειές του για πάντα.
-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ το βραβείο στην Βασιλική Πρίγκουρη για την ταινία της Πορτρέτο. 14’ ντοκιμαντέρ 2009
Η Πωλίνα πάσχει από μια κληρονομική νόσο και είναι από μικρή ηλικία καθισμένη σε αναπηρικό καρότσι. Επίσης από μικρή ηλικία είχε το όνειρο να γίνει σκηνοθέτης. Όμως πώς μπορούσε να κάνει το όνειρο πραγματικότητα, ενάντια στην κοινή πεποίθηση ότι οι δυνατότητες της είναι περιορισμένες επειδή είναι ανάπηρη? Παλεύοντας καταρχήν με τις δικές της ανασφάλειες, η Πωλίνα προσπάθησε να μην προδώσει το όνειρο της. Και με το δικό της τρόπο το κατάφερε. Πολλά βέβαια είναι τα εμπόδια στην καθημερινότητά της όμως έχει πια μάθει να τα εξουδετερώνει ακολουθώντας αδιάλειπτα το δρόμο της δημιουργικότητας.

-ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ Δόθηκε στους Νίκο Μπίστινα & Κατερίνα Πανταζοπούλου για την τανία Women of Sand. 29’ 10’ ντοκιμαντέρ 2008
Σε όλο τον κόσμο οι γυναίκες συγκεντρώνονται μέσα από δίκτυα, ομάδες και οργανώσεις για να πολεμήσουν τα αδικήματα που διαπράττονται προς άνδρες, γυναίκες που φυλακίζονται άδικα, καταδικάζουν τη φτώχεια και την παιδική εργασία. Αγωνίζονται για τη δημιουργία νόμων για την προστασία του περιβάλλοντος, κατά της απαγωγής των πολιτών και το εγκληματικό trafficking των ανθρώπων, αντιδρούν ακούραστα απέναντι στην πώληση όπλων, πολεμούν κατά του ρατσισμού και της φτώχειας, αποδοκιμάζουν την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον βασανισμό και ψάχνουν τρόπους να καταγράφουν τις καταστρεπτικές επιπτώσεις της συσσώρευσης του πλούτου. 1000 γυναίκες ήταν υποψήφιες στον κόσμο για το Νόμπελ της ειρήνης. Women of Sand είναι ένα ντοκυμαντέρ που περιγράφει τις ζωές των γυναικών που αφιερώνουν τη ζωή τους σε ειρηνικές αλλαγές στο χωριό τους, την περιοχή τους, τη χώρα τους και σε όλο τον κόσμο. Η Fatmire Feka είναι η νεότερη από αυτές τις 1000 γυναίκες

-ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ….ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ Το βραβείο δόθηκε στον Μαρκαντώνη Χρήστο για την ταινία του «Έλσα»

-Για 4η χρονιά το Πανεπιστήμιο Πατρών απένειμε βραβείο για την ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ. στον Γαβριήλ Τζάφκα για την ταινία Attimo Fuggente 10’ μικρού μήκους 2008
Στις παραμεθόριες περιοχές ένας μόνο αποφασίζει για την τύχη των ανθρώπων: ο Συνοριοφύλακας.
-Και τέλος το ειδικό βραβείο ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ», που απονέμει η Οργανωτική Επιτροπή του φεστιβάλ, στους σπουδαστές της δραματικής σχολής Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αγ. Βαρβάρας για την συλλογική τους ταινία «Μαζί» 12’ 36’’ μικρού μήκους 2008

Πως μπορεί να εμπνεύσει ένα ποίημα και τι μπορεί να δημιουργηθεί με την αφορμή αυτή; Πως συνδέονται μεταξύ τους οι τόσο διαφορετικοί θαμώνες μιας καφετέριας και ποιο σύνθημα γραμμένο σ’ένα τοίχο , μπορεί να τους ενώσει όλους αυτούς...ΜΑΖΙ.