48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
cine ΤΩΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007 - 9:00 μ.μ.
και επίσης
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007 - 5:00 μ.μ.
ΟΡΓΟΝΗ - Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Η εκδίκηση του καινούριου
Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(29)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (8)
-
►
2009
(19)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2008
(17)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (8)
-
▼
2007
(15)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
12 σχόλια:
Για οποιον δεν ειναι αυτονοητο, ως μέλος της οργόνης, να τρεξει να δει τη ταινια, ας δει το trailer...εμένα με έπεισε..Γεια σου ρε Σπαρταλη
πηγή
Η ταινία του Σπάρταλη ήταν το λιγότερο ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ!
Εγώ, προσωπικά, νιώθω την ανάγκη να τον ευχαριστήσω γιατί για εξήντα περίπου λεπτά με ταξίδεψε σε νέα μέρη, που δεν τα είχα φανταστεί.
Ευχαριστούμε και την Οργόνη, που μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό το ταξίδι με την ταινία του Άγγελου. Thanx, Tasos!
(αξίζει να επισκευτείτε το link γιατί έχει μια βιντεο-συνέντευξη του Σπάρταλη που τα λέει πολύ έξω από τα δόντια!!!)
Πέμπτη, Νοέμβριος 22, 2007
Το Μήλο μέσα στο Κεφάλι σου (2007): Συνέντευξη Α. Σπάρταλη
Με διαφορά η καλύτερη ταινία του φετινού Digital Wave στη Θεσσαλονίκη, και πιθανότατα η καλύτερη ελληνική ταινία γενικότερα που μπορείς να πετύχεις φέτος (κρατάω μια πισινή για το Valse Sentimentale (2007) της Κωνσταντίνας Βούλγαρη που προβλήθηκε χθες στο φουλαρισμένο Ολύμπιον και προκάλεσε μερικές εκστατικές αντιδράσεις μαζί με τις χλιαρόθερμες που την είχαν συνοδεύσει απ' την Αθήνα), Το Μήλο Μέσα στο Κεφάλι Σου που λατρέψαμε στην προκριματική του τμήματος, είναι η νέα ταινία του Άγγελου Σπάρταλη, του εικαστικού απ' τον Άη Νικόλα της Λεβεντογέννας, που και πέρσι είχε αφήσει πολύ καλές ψηφιακές εντυπώσεις με την Αρπαγή της Ευρώπης. Αν ξέρεις για ποιόν σου μιλάω, είμαι σίγουρος πως θα'χεις ήδη κλείσει θέση για την αποψινή προβολή, διαφορετικά μάθε πως φέτος, είναι ξεκάθαρα η χρονιά του, με μοναδικό ενδεχομένως αντίπαλο τον Γιώργη Φωτόπουλο και τη Γερμανική και γερμανόφωνη παραγωγή του. Η οποία τυχαίνει να είναι και η μόνη ολοκληρωμένη (διάβαζε κανονική) ταινία του ψηφιακού προγράμματος που να βγάζει κάποιο νόημα. Αλλά ποντάρω στο ότι θα ήταν εξαιρετικά άτολμο αυτό να λειτουργήσει κατά του Σπάρταλη, και τα μέλη της επιτροπής, μέχρι τώρα άτολμα δεν έχεις λόγο να τα πεις. Γιατί εκτός του ότι ψιθυρίζεται ήδη τιμή για τον Γιαγκόναν 3 (2007), ένας απ' αυτούς είχε κάνει κάποτε και ταινία για ένα μουσακά. Για όνομα δηλαδή.
ΤΟ ΜΗΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ
DIGITAL WAVE
ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ
του Βαγγέλη Ρητά
Πήρατε μέρος και πέρυσι στο ίδιο τμήμα του φεστιβάλ.Τι σας ώθησε να συμμετέχετε και φέτος, και μάλιστα με δύο ταινίες;
Στην Κρήτη,εκτός από ένοπλη αντίσταση στην κρατική μηχανή καταστολής (με λάθος επιχειρήματα αλλά τέλος πάντων αντίσταση),κάνουμε καμιά φορά και πολιτισμό και ταινίες.Ε, καμιά φορά το παρακάνουμε!
Πως θα χαρακτηρίζατε το είδος της ταινίας;Είναι μια κλασική αφηγηματική ταινία;
Ναι,είμαι μια αφηγηματική ταινία από άκρη σε άκρη.Η διαφορετικότητά της έγκειται στο ότι είναι μισή animation και μισή γυρισμένη με ηθοποιούς. Ο Άγγελος Σπάρταλης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο πιο δραστήριος των συμμετεχόντων,αφού έρχεται και πάλι στο φεστιβάλ μετά την περσινή του συμμετοχή με δυο ταινίες.Στο Μήλο μέσα στο κεφάλι σου,την οποία υπογράφει μόνος του,μιλάει, συνδυάζοντας ηθοποιούς και animation,για την κατάργηση της βεβαιότητας στη ζωή,πάντα με το προσωπικό πρωτοποριακό του στιλ.
Η ταινία γράφτηκε σαν ένα ολοκληρωμένο σενάριο και στη συνέχεια οπτικοποιήθηκε ή τη μορφή της τη χτίσατε σταδιακά στα γυρίσματα;
Η ταινία στηρίχθηκε σε ένα δομημένο σενάριο που γράφτηκε αρχικά το 1992 στο Χαλάνδρι και επανεξετάστηκε το 2005 στην Κρήτη.
Ποιο θεωρείτε εσείς το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των ψηφιακών τεχνολογιών στη δουλειά σας;
Εγώ δε θα έκανα ποτέ κινηματογράφο αν δεν έκανα ψηφιακό κινηματογράφο.Δεν έχω χρήματα,ούτε πατέρα υπουργό ή σκηνοθέτη και δε μ'αρέσουν οι λίστες.Ο κινηματογράφος δεν είναι πια το χόμπι της ελίτ,είναι προνόμιο όλων.
πολύ καλή δουλειά..thanks mate
Το μήλο μέσα στο κεφάλι σου.
Μια ταινία του Άγγελου Σπάρταλη.
Το κεφάλι μου μέσα στο μήλο σου.
Μια φαντασίωση του Ιωάννη Πρωτονοτάριου!...
(...ξέρεις εσύ!...)
Μπορεί η ταινία να ήρθε 5η στην προτίμηση του αποπροσανατολισμένου κοινόυ, ώστόσο εκλέχτηκε ΠΡΩΤΗ παμψηφεί από την ΟΡΓΟΝΗ, που ΕΙΝΑΙ το μέλλον.
μα με τι σκεπτικό βγαίνουν τα βραβεία κοινού; εγώ που ήμουν στη 2η προβολή είδα ότι όλοι πέσαν πάνω στο Σπάρταλη στο διάλειμα να τους δώσει DVD! πως είναι δυνατόν να πήρε κάτω από 3;;;;!!!! αφού δεν τους άρεσε τι το θέλαν το DVD;;!!!!
isos prepei na afisei tis eikastikes prosegiseis kai na gyrisei kanena SPARTRIX kanena This is Spartal i isos to pio cult Htan kapote sta Zoniania giati auta exoun perasi opos fainetai
kai na paei kai se kanena reality opos ekane o Giagonan
(Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης όπως δεν δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα)
http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=9397
Εφημερίδα "Μακεδονία"
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007
Άγγελος Σπάρταλης: «Διεκδικούμε τη δόξα μας ζωντανοί»
Ο εικαστικός και σκηνοθέτης Άγγελος Σπάρταλης συμμετείχε στο Digital Wave του 48ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου με την ταινία «Το μήλο μέσα στο κεφάλι σου». Αυτή ήταν η αφορμή για να κουβεντιάσουμε μαζί του τόσο για την προσωπική του αισθητική όσο και για την ξεχωριστή νέα τεχνολογία.
Συνέντευξη: Διογένης Δημητρακόπουλος
Πώς αισθάνεσαι ως Κρητικός στη Θεσσαλονίκη
Τελείωσα το σχολείο στη Γερμανία. Εκεί οι Κρητικοί ήταν δακτυλοδεικτούμενοι, ενώ οι Θεσσαλονικείς ήταν αυτοί που έκαναν κουμάντο. Για παράδειγμα, όταν κέρδιζε ο ΠΑΟΚ την Κυριακή, βγαίναμε έξω και γινόταν χαμός. Όταν έχανε ,έπεφτε μαύρο πένθος. Αυτά το μακρινό 1984,στη βιομηχανική περιοχή του Ντύσσελντόρφ. Έτσι, συνδύασα τον ΠΑΟΚ με τη χαρά,τους φίλους,συνδέθηκαμε τη Θεσσαλονίκη και όποτε έρχομαι εδώ νιώθω σαν το σπίτι μου.
Πως αισθάνεσαι στο φεστιβάλ
Να ξεκαθαρίσω ότι προέρχομαι από το χώρο της ζωγραφικής ,που είναι κάτι ασκητικό και φαίνεται αρκετά αποστειρωμένο στις εκθέσεις.Ο κινηματογράφος από την άλλη πλευρά είναι κάτι κοσμικό,κοινωνικό.Επειδή νιώθω ότι έχω και τις δύο π-πλευρές μέσα μου,κάθομαι στο εργαστήρι σαν «μοναχός» και «προσεύχομαι».Στον κινηματογράφο και το φεστιβάλ μιλάω με τον κόσμο και ανταλλάσσω απόψεις.
Τι εννοείς με τον όρο ασκητική
Τον όρο ασκητική τον ανέφερα με τα δεδομένα της ορθόδοξης ηθικής. Αλλά υπάρχει ένα ζήτημα στην Ελλάδα με το ότι η πνευματικότητα είναι διεκδίκηση, απαίτηση κυρίως των θρησκευόμενων. Διαφωνώ με αυτό ,καθώς δικαίωμα στην πνευματική ζωή έχουν όλοι οι άνθρωποι. Πρέπει να διεκδικούμε.. Όταν λοιπόν είσαι σε ένα εργαστήρι με τα πινέλα σου, είσαι ασκητής.
Στην ταινία σου «Η αρπαγή της Ευρώπης» υπάρχει μία κριτική ενάντια στη ζωγραφική από τον Ν .Κούνδουρο. τι έχεις να πεις γι’ αυτό
Ο Ν. Κούνδουρος αναφέρει στην ταινία τα εξής «Και σε τι χρησιμεύετε λοιπόν εσείς οι ζωγράφοιΣε τι συμβάλλετε στο 15% της ανεργίας στην Ευρώπη, στην κοινωνική διαφορά, στο πρόβλημα του μέσου ανθρώπουΠάτε λοιπό σπίτι σας»Η πλάκα είναι ότι ο Νίκος είναι ζωγράφος και ζωγραφίζει ακόμα. Αναγνωρίζει την ασκητικότητα της ζωγραφικής, αλλά κάνει έναν διαχωρισμό. Δηλαδή, διαχωρίζει ότι η ζωγραφική είναι κάτι για να γίνεις σοφός. Ο κινηματογράφος είναι κάτι για να κάνεις τον κόσμο δικαιότερο. Κάθε μέσο πρέπει να το χρησιμοποιείς, σύμφωνα με τις δυνατότητες του για την επιτυχία ενός σκοπού.
Αρκετές φορές όμως στην τέχνη και στην κοινωνία ,αυτά μπερδεύονται και άλλα θέλουμε και άλλα κάνουμε. Έτσι δεν είναι
Αυτό όντως συμβαίνει στον κινηματογράφο και στην καθημερινή μας ζωή. Θα σου αναφέρω ένα παράδειγμα από την τελετή έναρξης του DIGITAL WAVE. Σε αυτήν την τελετή ,παρουσιάστηκε παρουσιάστηκε μία εξαιρετική ταινία του Τ. Μπουλμέτη (σκηνοθέτη της «Πολίτικης Κουζίνας» ,παρουσιάστηκαν η κριτική επιτροπή, οι στόχοι του φεστιβάλ αλλά δεν παρουσιάστηκαν οι δημιουργοί, δηλαδή οι σκηνοθέτες με τις ταινίες τους. Θα μπορούσε πιστεύω, να προβληθούν τα trailer των ταινιών που διαρκούν μόλις πεντέμισι λεπτά! Το DIGITAL WAVE είναι οι δημιουργοί του. Φάγαμε το περιτύλιγμα και αφήσαμε αφάγωτο το καζάν ντιπί!
«Το μήλο μέσ’ το κεφάλι σου».Τι σημαίνει αυτός ο τίτλος
Ο τίτλος έχει άμεση σχέση με μία σκηνή μέσα στην ταινία. Είναι ένα τρικ που κάνει ένας ταχυδακτυλουργός. Βάζει ένα μήλο μέσα στο κεφάλι του και περισσεύει το κοτσάνι.Ήταν επιδίωξη μου ο τίτλος να είναι ευφάνταστος και ενδεχομένως και προβοκατόρικος. Βέβαια, έχει και συμβολικά στοιχεία...
Δηλαδή..
Αυτό φαίνεται και από την ταινία που απεικονίζει ένα πίνακα του Ντύρερ (Αδάμ, Εύα, μήλο)Το μήλο είναι η λεγόμενη «αμαρτία» ή καλύτερα κατά τον αρχαιοελληνικό ορισμό ,η ύβρις. Δηλαδή, για μένα η αμαρτία δεν είναι κάτι που γράφει ένα βιβλίο ότι δεν πρέπει να κάνεις αλλά αμαρτία είναι να ξεπερνάς τα όρια που ορίζει η ίδια η φύση. Ο ήρωας της ταινίας, που ενσαρκώνεται από τον αγαπημένο μου φίλο Γ. Ακσεχερλίδη, είναι ένας υπεραθλητής που ενώ έχει ήδη κάνει ένα μεγάλο ρεκόρ, πάει για μεγαλύτερο παίρνοντας παράνομες ουσίες.
Παρατηρούμε ότι στο σκεπτικό σου υπάρχουν έντονες επιρροές από την αρχαία Ελλάδα. Ποια η σχέση σου με την αρχαιοελληνική φιλοσοφία και ηθική
είμαι οπαδός του Καστοριάδη και του συγγράμματος «Αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία και η σημασία της σήμερα».Αυτό έχω σαν οδηγό,καθώς είμαι οπαδός της άμεσης δημοκρατίας και όχι αυτού που έχουμε σήμερα, δηλαδή μιας αριστοκρατικού τύπου δημο0κρατίας,όπου εκλέγουμε τον «άριστο».Δηλαδή τον καλύτερο κουμπάρο, τον καλύτερο ρουσφετάκια. Εξ’ άλλου, ας θυμηθούμε ότι στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία ,οι πολίτες έπαιρναν αξιώματα δια κληρώσεως. Μπορεί σε μια δημοκρατία ο κάθε πολίτης να έχει τη δυνατότητα να γίνει Υπουργός γεωργίας για παράδειγμαΈτσι λοιπόν καλείται μια κοινωνία ανεκπαίδευτων ανθρώπων που ζουν σε μία «πόλη» που δεν προσφέρει παιδεία να εκλέξει τον «άριστο»
…Μετά από αυτήν την ερώτηση ο σκηνοθέτης μας κάλεσε στον πολιτισμένο,όπως είπε,Αγ.Νικόλαο Κρήτης .Διότι όπως μας είπε η Κρήτη δεν είναι μόνο Ζωνιανά και χασισοφυτείες αλλά και τέχνες και γράμματα.
Για πες μας λίγα λόγια για την νέα αυτή συνεργασία τεσσάρων σκηνοθετών στην σπονδυλωτή ταινία «Την καρδιά μου πλήγωσες»
Η συνεργασία αυτή πιστεύω είναι σημάδι υγείας. Στο DIGITAL WAVE υπάρχει και μια άλλη σπονδυλωτή ταινία το Athens Blog.Είναι σαν τα δάχτυλα ενός χεριού που αν και είναι ανόμοιαείναι όλα δάχτυλα.Ήρθαμε για να δώσουμε μια νέα πνοή στο φεστιβάλ.
Ποιος ο ρόλος του ψηφιακού σινεμά στον κινηματογράφο και στο φεστιβάλ
Θεωρώ ότι είμαστε το νέο δημιουργικό κομμάτι του ελληνικού κινηματογράφου. Εμείς βρήκαμε ένα φωτάκι στο όλο σκηνικό του ελληνικού κινηματογράφου για να αλλάξουμε κάποια πράγματα. Όσον αφορά τον ψηφιακό κινηματογράφο ,επικρατεί μία λάθος αίσθηση. Το ψηφιακό σινεμά δεν είναι απλά αυτό που γυρίζεται mini-dv. Δεν είναι το χόμπι των ελίτ που αποφάσισαν κάποια στιγμή να περάσουν την ώρα τους ,κάνοντας ταινίες. Δεν είναι ένα φτηνό κινηματογραφικό προϊόν. Είναι ένα νέο κοινωνικό δημιούργημα που μαζί με το you tube ( διαδίκτυο ) αποτελούν μία γροθιά στο στομάχι των παλιών ιδεών του κινηματογράφου. Αλλάζει τα δεδομένα,αλλάζει τη διανομή και είναι ενάντια στηναυστηρή τεχνική που διακατέχει τους παλιούς κινηματογραφιστές .Ποτέ .καμία τέχνη δε στηρίχτηκε στην τεχνική.
Πιστεύεις ότι αυτές οι ψηφιακές ταινίες θα βρούνε ποτέ διανομή
Δεν νομίζω. Το έργο των ανθρώπων του ψηφιακού κινηματογράφου θα αναγνωριστεί μετέπειτα. Όπως αναγνωρίστηκαν ο Τόρνε, η Μαρκετάκη, ο Κασσαβέτης που έγινα ονόματα αιθουσών και ο Ν.Νικολαίδης για τον οποίο υπάρχει φέτος εκτεταμένο αφιέρωμα με αφορμή τον θάνατο του. Εμείς όμως θέλουμε να διεκδικήσουμε τη δόξα μας ζωντανοί.
Πως θα χαρακτήριζες το φεστιβάλ
Είναι σαν λόχος στο στρατό.Εκπροσωπεί αντιπροσωπευτικά την ελληνική κοινωνια.Είναι αργό και γρήγορο,βαρετό και εκθαμβωτικό,γραφειοκρατικό και γοητευτικό, φεστιβάλ για χασμουρητό και χειροκρότημα. Μόνο μέσω της αλλαγής της κοινωνίας θα πετύχουμε αλλαγή στο φεστιβάλ. Δε μπορούμε να έχουμε ένα φεστιβάλ Βερολίνου σε μία κοινωνία Ελλήνων
Ποιο σκοπό έχει για σένα η τέχνη
Θα χρησιμοποιήσω μία φράση του Γ.Τσαρούχη. «Η τέχνη για κάποιους ανθρώπους είναι ένα ήσυχο εργόχειρο , για μένα είναι ένα φάρμακο κατά της ανισορροπίας. Η βούληση μας δεν πρέπει να πάει χαμένη και έτσι ο καθένας κάνει κάτι γι’ αυτό.
…Μετά από μία σύντομη διακοπή λόγω τηλεφωνημάτων για αναζήτηση εισιτηρίων για κάποια προβολή ταινίας…
Τι έχεις να πεις για τη σύγκρουση μεταξύ ποιοτικού και εμπορικού
Η ιστορία περί εμπορικού και ποιοτικού είναι ένα εφεύρημα. Υπάρχει πρόθεση στον κινηματογράφο .Κάποιοι κάνουν κάνουν κινηματογράφο για να κόψουν εισιτήρια και κάποιοι άλλοι επειδή είναι αδήριτη ανάγκη να το κάνουν. Η διαφοροποίηση έγκειται στην πρόθεση του καθενός . Δε σημαίνει π.χ. αν ένας μουσικός είναι κλασικός ότι απαραίτητα είναι και σοβαρός Το ζήτημα είναι γιατί κάνεις αυτό που κάνεις ακόμη καλύτερα αν θα μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο από αυτό που κάνεις. Αυτοί που ναι μεν κάνουν ταινίες αλλά θα μπορούσαν να είναι και διευθυντές σούπερ-μάρκετ τι να τους κάνειςΕίναι φτιαγμένοι για όλα ,θα μπορούσαν να ζήσουν και χωρίς αυτά.
γεια σου αγγελε
Δημοσίευση σχολίου