Ολοκληρώθηκα στην συνείδηση μιας σκέψης.
Εντόπισα και κυνήγησα τον στασιμότερο των πόθων.
Η γέννηση ενός τοπίου ειδυλλιακού βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και για αυτό δεν ευθύνεται καμιά κοινωνία, φορέας ή «Εγκέφαλος».
Παρατηρώ την πορεία και απορώ με τις αντιφάσεις. Την ταχύτητα και τα ελώδη άκαμπτα σημεία της.
Δεν υπάρχει χρόνος να ακολουθήσεις σε αυτή τη διαδρομή, μήτε εαυτός για να βασιστείς. Όλα μεταλλάσσονται και αλλάζουν, αποκτώντας φυσιογνωμίες και οσμές ξένες, από ό,τι νόμιζες ότι ήξερες.
Είναι αλήθεια πως αυτοί που βασανίζονται περισσότερο είναι εκείνοι που ελπίζουν το καλύτερο για κάθε τομέα της δικής τους ζωής ή των άλλων.
Είναι αυτοί που περνούν τον περισσότερο από τον επίγειο καιρό τους παλεύοντας σε εικονικές σκακιέρες με αντιπάλους φαντάσματα και μισοτελειωμένα προσωπικά σενάρια.
Είναι όλοι αυτοί που, δυστυχώς μαζί με μένα, γεννήθηκαν με τη στρεβλή εντύπωση ότι μπορούν να ελέγξουν το ποτάμι αυτό που περνάει από τις όχθες της ζωής μας. Αυτό που το όνομα του εναλλάσσεται από Ζωή σε Θάνατο.
Μόνο που δεν ελέγχεται ο Ποταμός, δεν αλλάζει την φορά του.
Τι κι αν λοιπόν παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις να κρατήσεις τα ηνία; Σε τι αποσκοπεί η διακαής ανάγκη σου για όρκους και μεγαλεπήβολα σχέδια;
Λένε πως η μοίρα είναι αδελφή της ματαιότητας και δεσμοφύλακας της απόπειρας. Δυνάστης της αλλαγής και άσπονδη φίλη της τεμπελιάς.
Όμως δεν τους ενοχλεί όλους αυτή η κατάσταση.
Πολλοί λατρεύουν αυτή τη σιγουριά του προκαθορισμένου. Ωστόσο πολλοί τη σιχαίνονται και γονατίζουν κλαίγοντας μπροστά σε αυτόν τον δυνάστη θεό που τους καταράστηκε να ζουν στην μιζέρια.
Μόνο που δεν υπάρχει κανένας βαριεστημένος γέροντας με φόρμουλες βασανισμού κρυμμένες στα συρτάρια του.
Ευτυχώς για όλα τα δεινά και ανώδυνα της ζωής μας ήμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι. Δεν έχει άλλωστε βαρεθεί η ανθρωπότητα να μεταθέτει την ευθύνη των πράξεων της από το ένα κακόβουλο και υπέρτατο όν στο άλλο;
Λοιπόν, αν συμφωνείς γλυκιά μου και σου είπε για άλλη μια φορά αλήθειες ο καθρέφτης σου, κουνήσου και πάψε να λιποψυχείς γιατί μπορεί η ουσία σου η φαιά να είναι αθάνατη αλλά εσύ όχι.
(Η ΝΤΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ Η "ΑΛΑΦΡΟΙΣΚΙΩΤΗ" ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ.
ΖΕΙ ΕΣΧΑΤΩΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ,
ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ "ΠΑΝΤΟΥ")
Εντόπισα και κυνήγησα τον στασιμότερο των πόθων.
Η γέννηση ενός τοπίου ειδυλλιακού βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και για αυτό δεν ευθύνεται καμιά κοινωνία, φορέας ή «Εγκέφαλος».
Παρατηρώ την πορεία και απορώ με τις αντιφάσεις. Την ταχύτητα και τα ελώδη άκαμπτα σημεία της.
Δεν υπάρχει χρόνος να ακολουθήσεις σε αυτή τη διαδρομή, μήτε εαυτός για να βασιστείς. Όλα μεταλλάσσονται και αλλάζουν, αποκτώντας φυσιογνωμίες και οσμές ξένες, από ό,τι νόμιζες ότι ήξερες.
Είναι αλήθεια πως αυτοί που βασανίζονται περισσότερο είναι εκείνοι που ελπίζουν το καλύτερο για κάθε τομέα της δικής τους ζωής ή των άλλων.
Είναι αυτοί που περνούν τον περισσότερο από τον επίγειο καιρό τους παλεύοντας σε εικονικές σκακιέρες με αντιπάλους φαντάσματα και μισοτελειωμένα προσωπικά σενάρια.
Είναι όλοι αυτοί που, δυστυχώς μαζί με μένα, γεννήθηκαν με τη στρεβλή εντύπωση ότι μπορούν να ελέγξουν το ποτάμι αυτό που περνάει από τις όχθες της ζωής μας. Αυτό που το όνομα του εναλλάσσεται από Ζωή σε Θάνατο.
Μόνο που δεν ελέγχεται ο Ποταμός, δεν αλλάζει την φορά του.
Τι κι αν λοιπόν παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις να κρατήσεις τα ηνία; Σε τι αποσκοπεί η διακαής ανάγκη σου για όρκους και μεγαλεπήβολα σχέδια;
Λένε πως η μοίρα είναι αδελφή της ματαιότητας και δεσμοφύλακας της απόπειρας. Δυνάστης της αλλαγής και άσπονδη φίλη της τεμπελιάς.
Όμως δεν τους ενοχλεί όλους αυτή η κατάσταση.
Πολλοί λατρεύουν αυτή τη σιγουριά του προκαθορισμένου. Ωστόσο πολλοί τη σιχαίνονται και γονατίζουν κλαίγοντας μπροστά σε αυτόν τον δυνάστη θεό που τους καταράστηκε να ζουν στην μιζέρια.
Μόνο που δεν υπάρχει κανένας βαριεστημένος γέροντας με φόρμουλες βασανισμού κρυμμένες στα συρτάρια του.
Ευτυχώς για όλα τα δεινά και ανώδυνα της ζωής μας ήμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι. Δεν έχει άλλωστε βαρεθεί η ανθρωπότητα να μεταθέτει την ευθύνη των πράξεων της από το ένα κακόβουλο και υπέρτατο όν στο άλλο;
Λοιπόν, αν συμφωνείς γλυκιά μου και σου είπε για άλλη μια φορά αλήθειες ο καθρέφτης σου, κουνήσου και πάψε να λιποψυχείς γιατί μπορεί η ουσία σου η φαιά να είναι αθάνατη αλλά εσύ όχι.
Nτένια Kοντογούρη
(Η ΝΤΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ Η "ΑΛΑΦΡΟΙΣΚΙΩΤΗ" ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ.
ΖΕΙ ΕΣΧΑΤΩΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ,
ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ "ΠΑΝΤΟΥ")
1 σχόλιο:
Ευκολο να επιλεξεις την σιγουρια του προκαθορισμενου.
Δυσκολο να παλευεις με το Ποταμι.
Ακομη πιο δυσκολο να τα συνδιασεις και τα δυο.
...βασανο να προσπαθεις να κολυμπησεις στο Ποταμι καποιου αλλου.
Δημοσίευση σχολίου