Καλήν αντάμωση στα Γουναράδικα

Μετά το «Γάζα, Ερχόμαστε» που σκηνοθέτησαν με τον Γιώργο Αυγερόπουλο και μετά την περιπέτεια στην «Ελεύθερη Μεσόγειο» της πρώτης Freedom Flotilla, ο σκηνοθέτης Γιάννης Καρυπίδης ξεκίνησε τα γυρίσματα της νέας του ταινίας.

Δυο λόγια για την ταινία

Μια προσπάθεια ανίχνευσης του «ελληνικού παράδοξου»: γιατί στην Ελλάδα συνεχίζεται αδιάλειπτα επί 35 χρόνια το αντάρτικο πόλης;

Τί ρόλο έπαιξαν οι συγκρούσεις του Δεκέμβρη του '44 στην Αθήνα;

Πώς φτάσαμε στη «νεκρανάσταση» του Θανάση Κλάρα;


Πώς φτάσαμε από τη Συμφωνία της Βάρκιζας στο «Βάρκιζα Τέλος»;

Ματιές στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας (Κατοχή, Αντίσταση, Εμφύλιος, Εξορίες, Ιουλιανά, Χούντα, Πολυτεχνείο, Μεταπολίτευση) μέχρι τις μέρες μας.
Μια «μουσική ταινία» από τη σκοπιά των «δρώντων υποκειμένων».
 

Η Αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Σίμος Σεϊσίδης

 

Γιάννης Καρυπίδης

Διαφάνειες.

Χειμώνιασε μαργαριταρένια μου πνοή και την εικόνα σου σχημάτισα στο τζάμι.

Με ένα βιολί και τον ήλιο για κερί κάνω ό,τι κάθε άγγελος θα έπρεπε να κάνει.

Τα χέρια σου κρατάω πιο σφιχτά στο στήθος και την προσευχή μου.

Τα νύχια σου καρφώνω στα τυφλά στο σώμα και την υπόλοιπη ζωή μου.

Μέσα στα μάτια σου σπονδή για να 'ναι οι εικόνες κρύσταλλα.

Σε ένα χαρτί σχεδιάζω την φωνή που θυμό και αίμα κάνει θρύψαλλα.

Γιατί ο άγγελος είπα, οτι είμαι εγώ, με τα χρόνια μου φτερά στην πλάτη,

που θυμάμαι να ξεχνώ οτι και οι άγγελοι κάνουνε πια λάθη.

Γι αυτό την βροχή θα στείλω την ωραία να σε βρεί και να σε κρύψει.

Στον ύπνο σου θα κάνετε παρέα γιατί ξέρει το νερό πως να σε φιλήσει.

Κι αμα τρομάξεις και ξεχαστείς μην κλείσεις τις κουρτίνες,

έχω εδώ μια ζωγραφιά για να πειστείς πως δεν ραγίζουν οι γυάλινοι πυρήνες.

Μιας και ο άγγελος, είπα, οτι είμαι εγώ με τα χρόνια μου φτερά στην πλάτη,

που θυμάμαι οτι ξεχνώ πως και οι άγγελοι κάνουνε πια λάθη.

Ντένια Κοντογούρη.