Η ορχήστρα Σεμέλη ζωντανά στον Πυρήνα με προσκεκλημένη τη Ζωή Παπαδοπούλου!

Η Σεμέλη δημιουργήθηκε από το μεράκι και το κέφι έξι νέων μουσικών για να παίξουν…μουσική!



Με την ανάλαφρη διάθεση ενός παιχνιδιού λοιπόν, αλλά και με τη σοβαρότητα και προσοχή που απαιτείται για να προσεγγίσουν το υλικό που επιλέγουν, η ομάδα ταξιδεύει στην Ελληνική μουσική κάνοντας στάσεις σε διάφορες εποχές αναδεικνύοντας το ύφος τους, σε δημιουργίες της προφορικής παράδοσης και έργα Ελλήνων συνθετών, παλαιότερων και μεταγενέστερων.
Προσπαθούν έτσι ν’ ανακαλύψουν τους συνδετικούς κρίκους που δίνουν συνάφεια και συνέχεια σ’ όλο το φάσμα της μουσικής αυτής, γοητευμένες από την έκλυση ενέργειας που ξεχύνεται μέσα από αυτή.

Μαζί τους στη φιλόξενη σκηνή της περιοχής των Ιλισίων και ένας διαφορετικός καλεσμένος κάθε φορά.

Οι φιλοξενούμενοι

του Απριλίου…

22/04 – η Μαρία Σουλτάτου

29/04 – η Ζωή Παπαδοπούλου

του Μαίου…

13/05 – ο Κώστας Μάντζιος

20/05 - η Ροδή Τομουρτζουκγκιούλ

Έσοδα των συναυλιών θα διατεθούν για την ενίσχυση του Ζωοφιλικού Συλλόγου Ελευσίνας.

Τη Σεμέλη αποτελούν:

Βιολοντσέλο: η Τατιάνα Θεολόγου

Βιολί:η Γεωργία Μαρίνη

Πολίτικο λαούτο, τραγούδι: η Πένυ Παπακωνσταντίνου

Ακκορντεόν: η Αγγέλικα Παπανικολάου

Λαούτο, νυκτά έγχορδα, τραγούδι: η Μαρία Πλουμή

Κιθάρα, τραγούδι: η Έφη Σαράντη

Ενορχήστρωση : Ανδρέας Τσεκούρας

Επιμέλεια ήχου : Αγγελίνα Υφαντή

Ώρα έναρξης : 22.00

Πυρήνας

Μιχαλακοπούλου & Διοχάρους 11

τηλ2107237150

www.pirinas.com

www.myspace.com/semelihellas

ο Ποιητής.

Δεν είναι ποιητής εκείνος που με ωραίες λέξεις ξέρει να στολίζεται αλλά αυτός που τις αγνοεί προσφέροντας μόνο τον εαυτό του.

Δεν έχει σημασία αν το νόημα το βρίσκει κανείς στο βάθος ή την επιφάνεια. Σημασία έχει να είναι το δικό σου νόημα αυτό που θα βρεις και όχι κάποιου άλλου το βάθος ή η επιφάνεια…

Εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι όμως μαθητής. Μαθητής του χαρτιού και συγγραφέας μονάχα των δικών μου φιλοδοξιών και αναμνήσεων σε έναν δρόμο χωρίς σύνορα και φρουρούς, χωρίς λύπη και χωρίς χαρά. Στον μοναδικό ελεύθερο δρόμο της ανιχνογράφητης ανθρώπινης έμπνευσης.

Ποιητής δεν είναι εκείνος που μιλά όπως γράφει ή γράφει αντί να μιλήσει. Είναι ο φωτογράφος των μικρών άοσμων στιγμών. Εκείνος που τις τοποθετεί στην ιστορία…γιατί ο ποιητής τις λατρεύει τις κενές θέσεις της ιστορίας.


Αν ήμουν ποιητής, θα έλεγα ότι τα πάντα είναι ποίηση. Όμως δεν είμαι, γι αυτό και ακόμα επιμένω πως όλα μπορούν να γίνουν ποίηση…αν ήμουν ποιητής…

Παρόλαυτα, ακόμα δεν μπορώ να συγκρίνω την παράφορη αυτή αίσθηση που υπνωτίζει το χέρι και δεν το αφήνει να τραβηχτεί από την αράδα. Σαν πλοίο παρασυρμένο, έρμαιο στα ρεύματα μιας ανάσας τυχαίας που κάποιος, κάτι ή τίποτα, αναρωτήθηκε αν αντέχει να διαθέσει....

Εμένα δεν με πειράζει αν οι τόνοι κι η ορθογραφία ξεχνιούνται, ή απλά προσπερνιούνται από το αδιάφορο σφύριγμα του ποιητή, δεν βλέπω καμιά ασχήμια σε αυτό. Γιατί τα χρώματα παραμένουν ίδια με όποια σειρά και αν τοποθετηθούν.

Γι αυτό σου λέω να γράψεις ένα γράμμα. Έναν ωραίο ποιητή που καλείς ξανά κοντά σου, ένα γράμμα που θα του λέει πως δεν έφυγες κι ακόμα τον περιμένεις.

Σαν εμένα…κοίτα….αυτό είναι ένα γράμμα που σου λέει ότι δεν με ενοχλούν οι ανοησίες που σου γράφω και πως αν από την γύμνια μου αξιωθώ να θυμάμαι έστω κι ένα χάδι θα είμαι ευτυχής.


Γιατί ο ποιητής ζει όταν εμφανίζεται γυμνός χωρίς την παραμικρή κάλυψη στο επίμαχο σημείο της ψυχής.

φωτογραφίες : Αntonis Works http://www.antonisworks.com/index.php?categoryid=3&p17_sectionid=8

κείμενο : Ντένια Κοντογούρη.